Rozbudowa Wielkopolskiego Centrum Onkologii w Poznaniu

Z racji na wyraziste sąsiedztwo oraz złożony program funkcjonalny podstawowym założeniem projektowym jest chęć sprostania pozornie sprzecznym wymaganiom: charakterystyki budynku pierzejowego (z racji na ten typ zabudowy dominujący w okolicy) oraz budynku punktowego (nasłonecznienie).

W celu spełnienia pierwszego wymagania zdecydowaliśmy się na klarowne powiązanie wysokościowe z sąsiadującym budynkiem hali sportowej poprzez wyraźne zaznaczenie przyziemia (parter + piętro techniczne) o skali odpowiadającej budynkowi historycznemu. Tym samym ciąg pieszy pomiędzy ulicą świętej Marii Magdaleny a kościołem św. Franciszka Serafickiego uzyska jednorodną oprawę w poziomie strefy kontaktu przechodnia z budynkiem. Uzupełnieniem tej kompozycji są horyzontalne podziały tej części elewacji kontynuujące proporcje okien w obiekcie sąsiadującym oraz wertykalny rysunek podziałów okiennych.

Wysokość budynku znajduje swoje uzasadnienie poprzez wpisanie się w siatkę kompozycyjną rozmieszczenia wyższych gmachów użyteczności publicznej w okolicy: VIII Liceum Ogólnokształcące im. A. Mickiewicza pod adresem Hipolita Cegielskiego 1 na osi wschód-zachód oraz WOC pod adresem Garbary 13, oraz najważniejszej dominanty – kościoła św. Franciszka Serafickiego na osi północ-południe.